Ειδική Επιδημιολογία

Κωδικός Μαθήματος:

ΔΥ-402

Semester:

Δ΄ Εξάμηνο ΔΥ

Κατηγορία:

ΜΕ

Ώρες:

3Θ/2Ε

Μονάδες ECTS:

6



Καθηγητές Μαθήματος

Μπαρμπούνη Αναστασία

 

ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Οι φοιτητές μετά το τέλος του μαθήματος κατανοούν την εννοιολογική σημασία και τη λειτουργία της επιδημιολογικής επιτήρησης. Οι φοιτητές αποκτούν δεξιότητες στο σχεδιασμό και την εκτέλεση επιδημιολογικών ερευνών. Αποκτούν την δεξιότητα να συμμετέχουν στη διεπιστημονική ομάδα πεδίου διερεύνησης επιδημιών. Κατά την διάρκεια του θεωρητικού και εργαστηριακού μέρους του μαθήματος ασκούνται σ’ όλο το φάσμα που εξελίσσεται ένα επιδημιολογικό γεγονός με πραγματικές και εικονικές συνθήκες. Αυτό τους να εμπεδώσουν τη γνώση, να αναπτύξουν τις δεξιότητες, και να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες της σύγχρονης Επιδημιολογίας.

 

 

Γενικές Ικανότητες

Επιδίωξη πρόθεση του μαθήματος είναι να δίνει την εικόνα των ικανοτήτων και των γνώσεων που αποκτά ο/η Φοιτητής/τρια.

Αναζητά, αναλύει και συν δεδομένα και πληροφορίες , με τη χρήση (όταν διατίθενται) προγράμματα και υλικών όπως Microsoft Word, Excel, PowerPoint, Outlook V2010, Διαδίκτυο, Αναλωσίμων και SPSS, για την παρουσίαση των νοσημάτων λοιμώδους και μη λοιμώδους αιτιολογίας, στις εργαστηριακές ασκήσεις , και στις εργασίες.

Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις . Όταν δεν διατίθενται υλικά τότε η εκπαίδευση γίνεται με προσομοίωση δίνοντας τη δυνατότητα στο φοιτητή να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του μαθήματος και στις ανάγκες του επαγγέλματος.

απόφαση Λήψη . Ο φοιτητής είναι ικανός να λαμβάνει καθορίζει:

  • για αυτόνομη εργασία στη διερεύνηση επιδημιών μετά από την Ιατρική Γνωμάτευση
  • για ομαδική εργασία με άλλους επιστήμονες που συμπράττουν στο έλεγχο νοσημάτων της σύγχρονης δημοπαθολογίας
  • για εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον στοχεύοντας στην αλληλοενημέρωση και τον έλεγχο
  • για παράγωγη νέων ερευνητικών ιδεών και αρχών που διέπουν τη σύγχρονη Δημοπαθολογία
  • με σεβασμό στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα του Πληθυσμού που προσβλήθηκε από τη νόσο
  • με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον και έλεγχος του τεχνολογικού που αφορά την φυσική ιστορία της νόσου την Αιτιοπαθογένεια του μηχανισμού διασποράς και την στρατηγική ελέγχου και εκρίζωσης της νόσου
  • με επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου ηλικίας, χρώματος, θρησκευτικού φρονήματος και μορφωτικού επιπέδου
  • για άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής
  • για την προαγωγή της ελευθερίας, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

 

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Είναι η περιγραφή και η ανάλυση θεωρίας και πρακτικά ειδικών παραμέτρων για την έρευνα των λοιμωδών νοσημάτων και μη, των ιδιοπαθών, των νοσημάτων πολιτισμού, των νοσημάτων ειδικών επιδημιολογικών βαρύτητας, καθώς και των βιοστατιστικών δεδομένων και στρατηγικών για τον έλεγχο και την εκκαθάριση των νοσημάτων.

Μελετώνται η Ειδική Ιστορία των Νόσων η Αιτιοπαθογένεια η Επιδημιολογική Βαρύτητα η Μεταδοτικότητα των Μηχανισμών διασποράς και μόλυνσης η επιδημιολογία η θνησιμότητα, η θνητότητα και η νοσηρότητα, οι παράγοντες που επηρεάζουν, οι μελλοντικές προοπτικές τους, οι στρατηγικές έλεγχοι και η έκκριση. και οι πίνακες επιβιώσεως.

Απώτερος στόχος η αξιοποίησή τους κατά την εφαρμογή Δημόσιας Υγείας.

Θεωρητικό Μέρος Μαθήματος
  • Εισαγωγικές έννοιες. Σκοποί και στόχοι της Ειδικής Επιδημιολογίας. Η έννοια του ορισμού της κάθε νόσου (case definition).
  • Περίγραμμα επιδημιολογικής θεώρησης νόσου.
  • Επιδημιολογία των λοιμωδών Νοσημάτων που μεταδίδονται:
  • Αερογενώς
  • με το Νερό το Γάλα και άλλα Τρόφιμα
  • Αιματογενώς
  • με Αρθρόποδα και Έντομα
  • με Επαφή, Ζωοανθρωπονόσους
  • Νοσήματα Πολιτισμού
  • Νοσήματα μη Λοιμικής Αιτιολογίας.
  • Επιδημιολογία νόσων με ειδική σημασία για τη σύγχρονη Δημοπαθολογία. Βασικοί σκοποί και στόχοι στη διερεύνηση σύγχρονης Επιδημιολογίας.
  • Βασικές Αρχές και Στρατηγικές που λειτουργούν η επιδημιολογία στον έλεγχο και την εκρίζωση αυτών των νόσων.
  • Μη μεταδοτικά νοσήματα NCD ( Non Communicable Diseases)
  • Επιδημιολογία στεφανιαίας νόσου
  • Επιδημιολογία και πρόληψη Κακοηθών νεοπλασιών
  • Επιδημιολογία του Σακχαρώδη Διαβήτη και της Παχυσαρκίας
  • Επιδημιολογία των ψυχοτρόπων ουσιών.
  • Επιδημιολογία επαγγελματικών ατυχημάτων. Γενετική Επιδημιολογία
  • Επιδημιολογία διατροφής φυτοπροστατευτικών ουσιών και φυτοορμονών
  • Επιδημιολογία Δηλητηριάσεις (μικροβιακές, ιογενείς, χημικές)
  • Χαρακτηριστικά επιδημιολογικής επιτήρησης, Επιδημιολογική εποπτεία
  • Επιτήρηση Λοιμωδών Νοσημάτων τακτική, εργαστηριακή, σημείων.
  • Σύνθεση και ανάλυση δεδομένων, ροή πληροφοριών, αξιολόγηση συστημάτων επιτήρησης.
Εργαστηριακό Μέρος Μαθήματος

Οι φοιτητές διεξάγουν εργαστηριακές ασκήσεις με βιολογικά μολυσμένα υλικά και ατομικά επιδημιολογικά δελτία ασθενείς (σε ομάδες των 5 ατόμων) για τον αιτιολογικό παράγοντα προκειμένου να γνωρίσουν τους μηχανισμούς διασποράς που εμπλέκονται στην εμφάνιση της Επιδημίας, των στρατηγικών και της μεθοδολογίας που ελέγχουν τους βιολογικούς κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες που έλαβαν μέρος και συνέβαλαν στην εμφάνιση της νόσου και στην εξέλιξη σε Ενδημία, Επιδημία, ή Πανδημία.

 

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Η γλώσσα αξιολόγησης είναι η ελληνική.

Στους φοιτητές κατά τη διάρκεια των μαθημάτων επισημαίνονται τα βασικά και τα εξειδικευμένα αντικείμενα του μαθήματος που οφείλουν να γνωρίζουν. Αναλυτικά στην αρχή του εξαμήνου ανατίθεται μια εργασία μικρού εύρους με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και την οποία ο/η φοιτητής/τρια παρουσιάζει στους συμφοιτητές του. Επίσης εκπονούν ασκήσεις ομαδικές. Μετά τις διαλέξεις στυλοβάτης του θεωρητικού μέρους του μαθήματος είναι η προσομοίωση και οι ασκήσεις επί χάρτου, θέση ελέγχου και ασκήσεις πεδίου. Τέλος η τελική γραπτή εξέταση στο τέλος του εξαμήνου όπως προγραμματίζεται από το Τμήμα. Ο βαθμός του γραπτού και οι επιμέρους αξιολογήσεις (παρουσία, ασκήσεις, εργασία, εργαστήριο) διαμορφώνουν τον τελικό βαθμό του μαθήματος.

Επειδή το μάθημα είναι μεικτό, η αξιολόγηση γίνεται με όλα τα παραπάνω και τις εβδομαδιαίες ασκήσεις στο Εργαστήριο που εκπονούν οι φοιτητές με τις οδηγίες των συνεργατών. Ο τελικός βαθμός του μαθήματος διαμορφώνεται από τον μέσο όρο (Μ.Ο) του θεωρητικού και εργαστηριακού μέρους. Σημειώνεται πως οι βαθμοί του θεωρητικού μέρους για να υπολογιστούν θα πρέπει να είναι τουλάχιστον πέντε (5), διαφορετικά ο φοιτητής οφείλει το μέρος εκείνο του μαθήματος που δεν επέτυχε προβιβάσιμο βαθμό.

 

 

ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ελληνική
  • Κουτής, Χ. Διδακτικές Σημειώσεις “Ειδική Επιδημιολογία”
  • Τριχόπουλος, Δ., Καλαποθάκη, Β., Πετρίδου, Ε. Προληπτική Ιατρική & Δημόσια Υγεία. Εκδ. Ζήτα, Αθήνα
  • Κουτής, Χ. Ηπατίτιδα Β & Πρωτοπαθής Καρκίνος του Ήπατος. Εκδόσεις ΕΛΛΗΝ
  • Farmer, (Επιμέλεια Φ. Μπαμπάτσικου, Χ.Κουτής). 2010. Lectures Notes Επιδημιολογία & Ιατρική Δημόσιας Υγείας. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Παρισιάνου
  • Σπάρος, Λ. Θεωρία της λήψης των κλινικών αποφάσεων. Εκδόσεις ΒΗΤΑ
  • Gardiner, K& Harrington, J.M. (Επιμέλεια Φ. Μπαμπάτσικου, Χ.Κουτής). 2009. Υγιεινή της Εργασίας. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Παρισιάνου
  • Hogan, D,E & Burstein, L. (Επιμέλεια Χ.Κουτής και συν.) 2010. Ιατρική Καταστροφών Ιατρικές Εκδόσεις Π. Χ. Πασχαλίδης
  • Κουτής, Χ. Υγειονομική Νομοθεσία. Εκδόσεις ΕΛΛΗΝ
  • Service, (Επιμέλεια Κουτής, Χ. ) 2014. Ιατρική Εντομολογία για Φοιτητές. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Παρισιάνου
  • Edelman, et al (Επιμέλεια Μπαμπάτσικου, Φ., Πολυχρονόπουλος, Ε., Κουτής, Χ.). Προαγωγή της Υγείας σε όλο το Εύρος της Ζωής. Εκδ. Παρισιάνου

 

Ξενόγλωσση

  • Beckman, F. & Kawachi, I. 2000. Social Epidemiology
  • Bannister, Β., Gillespier, , Jones, J. 2008. Λοιμώδη νοσήματα. Εκδόσεις Παρισιάνου
  • Brownson, C., Pettiti, D.B. 1998. Applied Epidemiology: Theory to Practice
  • Acha, P. & Szyfres, B. 2003. Zoonoses and communicable diseases common to man and animals. Volumes I, II and Third edition. Pan American Health Organization
  • Ariza, J. 1999. Brucellosis: an update. The perspective from the Mediterranean basin. Rev Med Microbiol, 10:125-135.
  • Beran, G. & Steele, J. 1994. Handbook of Zoonoses, Sections A and B, second edition, CRC Press, London, K.
  • Breitschwerdt, Ε.Β. Feline bartonellosis and cat scratch disease. Veterinary Immunology and Immunopathology, 123:167-171
  • Chavasse, & Yap, H. 1997. Chemical methods for the control of vectors and pests of Public Health importance. Division of Control of Tropical diseases, W.H.O.
  • Gould, E. & Higgs, S. 2008. Impact of climate change and other factors on emerging arbovirus Transactions of the Royal Society of Tropical Medicine and Hygiene, doi:10.1016/j.trstmh.2008.07.025
  • Hubalek, 2004. An annotated checklist of pathogenic microorganisms associated with migratory birds. Journal of wildlife diseases, 40(4):639-659
  • Kallio-Kokko, H., Uzcategui, N., Vapalathi, O., Vaheri, A. 2005. Viral zoonoses in Europe. FEMS Microbiology Reviews, 29:1051-1077
  • Kontos, V.I. & Spais, A.G. 1989. The incidence of canine leishmaniasis in northern Greece: an epizootiological study of the decade 1977-1987, In: Hart DT, ed. The current status and new strategies for control, New York, Plenum Press, pp:77-81
  • Kontos, & Koutinas, A. 1993. Old World Canine Leishmaniasis. Compendium of Continuing education for practicing veterinarian, 15(7):949-960
  • Nigrovic, & Wingerter, S. 2008. Tularemia. Infectious Disease Clinics of North America, 22:489- 504
  • O’Connell, 2005. Lyme borreliosis. Bacterial Infections, 33(5):106-109.
  • Papadogiannakis, et 2007. A serological survey of brucellosis, echinococcosis, Q-fever, toxoplasmosis, leishmaniasis and Mediterranean spotted fever in animal production employees in Greece. Trakia Journal of Sciences, Vol. 5 (2): 70-78.
  • Parola, P., Paddock C., Rault, D. Tick-Borne Rickettsioses around the World: Emerging Diseases Challenging Old Concepts. Clinical Microbiology Reviews, 18(4):719-756
  • Thoen, C., LoBue, P., Kantor, I. 2006. The importance of Mycobacterium bovis as a zoonosis. Veterinary Microbiology, 112:339-345
  • Young, 1995. Brucellosis: Current epidemiology, diagnosis and management. Curr Top Infect Dis, 15:115-128

 

ΕΥΔΟΞΟΣ

  • Κλινική Επιδημιολογία: Βασικές Αρχές, R. Fletcher, S. Fletcher, G. Fletcher Λεπτομέρειες
  •  Σύγχρονη Επιδημιολογία, Timothy L. Lash, Tyler J.VanderWeele, Sebastien Haneuse, Kenneth J. Rothman Λεπτομέρειες